همه چیز درباره درمان آلزایمر با عسل

بسیاری از افرادی که به دنبال درمانی طبیعی برای آلزایمر هستند، ما در این مقاله از آهوتا درمان آلزایمر با عسل را به آنها پیشنهاد میکنیم. این افراد درباره اثرات عسل بر این بیماری متعجب می‌شوند. بسیاری از شاغلین حوزه طب جایگزین عنوان می‌کنند که عسل به درمان بیماری‌ آلزایمر و پارکینسون کمک می‌کند. توصیه عسل به عنوان یک محصول سالم و بدون عوارض جانبی بسیار کار راحتی است. در حقیقت، این ماده غذایی با داشتن مواد مغذی مفید، صرف نظر از نوع بیماری، به انسان کمک می‌کند.

اما رویکردهای جدی دیگری نیز به امید کشف دقیق این مواد مفید، بهترین نوع عسل که به درمان بیماری‌ها کمک می‌کند، مقدار مصرف مناسب جهت حصول نتیجه و بخصوص اینکه آیا عسل واقعاً می‌تواند بیماری‌ها را درمان کند یا تنها از ابتلا به آن‌ها پیشگیری می‌کند، وجود داشته‌اند.

تاکنون، علم اظهار می‌کند که «هیچ ویتامین، مکمل رژیمی یا درمان مکملی وجود ندارد که بتواند از علائم بیماری آلزایمر جلوگیری، آن‌ها را معکوس یا درمان نماید. موثر و امن بودن درمان‌های جایگزین مانند جینکو (کُهن‌دار)، فولات، اسیدهای چرب امگا۳، ویتامین B و ویتامین E یا C، در تحقیقات علمی بسیار دقیق اثبات نشده است.

متأسفانه علت شروع بیماری‌های مهلک تاکنون کشف نشده است. غالباً استرس در جایگاه اول این دلایل قرار دارد. یک زندگی پر دغدغه، پرتنش و با سرعت بالا، دلیل اصلی تمام بیماری‌ها است. اما صرف نظر از این دلایل (استرس و نوع رژیم غذایی)، دانشمندان بدن انسان را برای کشف دلایل بیماری‌ها، عمیق‌تر بررسی کرده‌اند و مثل همیشه به نتیجه‌گیری‌های متفاوتی دست یافته‌اند که هیچ یک از آن‌ها در رفع مشکل کارساز نیستند.

ویدیو درمان آلزایمر با عسل

[jwp-video n=”1″]

این بیماری تا چه حد جدی است؟

انجمن آلزایمر در حدود سال ۲۰۱۳ عنوان کرد که:

– بیماری آلزایمر، ششمین دلیل اصلی مرگ و میر در ایالات متحده است.

– تقریباً ۲/۵ میلیون آمریکایی در تمام گروه‌های سنی، مبتلا به بیماری آلزایمر هستند و انتظار می‌رود که این رقم تا سال ۲۰۲۵ با افزایش ۴۰ درصدی به ۱/۷ میلیون و تا سال ۲۰۵۰ به ۸/۱۳ میلیون نفر برسد.

– یک سوم افراد سالمند، به دلیل بیماری آلزایمر یا نوع دیگری از زوال عقلی جان خود را از دست می‌دهند.

– در سال ۲۰۱۳، هزینه‌های مستقیم مراقبت از افراد مبتلا به بیماری آلزایمر، مجموعاً حدود ۲۰۳ میلیارد دلار بوده است.

همانند دانشمندان آلوپاتیک، زنبور درمانگرها نیز کمی تحقیق انجام داده‌اند. استفان باگدانوف در کتاب «علم فرآورده‌های زنبور» می‌گوید: تصور می‌شود که فعالیت ضد استیل‌کُلینستراز با پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های انحلال عصبی مانند آلزایمر مرتبط باشد. عسل‌های برزیلی مختلف دارای فعالی ضد استیل‌کُلینستراز قابل توجه بودند که میزان این فعالیت به منبع گلی این عسل‌ها بستگی دارد.

[wpipa id=”2991″]

ارتباط احتمالی بین آلزایمر و دیابت نوع ۲

بر اساس تحقیق محبوبی و همکارانش با عنوان «هومانین: ارتباط احتمالی بین بیماری آلزایمر و دیابت نوع ۲»، شواهد روزافزون، ارتباط میان دیابت و بیماری آلزایمر را تأیید می‌کنند.

این ارتباط، این عقیده که آلزایمر اساساً یک بیماری متابولیک با ویژگی‌های مولکولی و بیوشیمیایی مشابه مقاومت در برابر انسولین و ملیتوس در موارد ابتلا به دیابت است را تقویت می‌کند. اگرچه وضعیت پیچیده است، بنابراین واقعیت که آلزایمر ممکن است به همراه بیماری‌های سیستمی مقاوم در برابر انسولین، مانند دیابت، چاقی و بیماری کبد چرب غیر الکلی یا بصورت یک بیماری مجزا بروز نماید.

ارتباط احتمالی بین دیابت و کمبود خواب

جی بلومر و همکارانش در تحقیقی با عنوان «سیگنال‌دهی معیوب انسولین و مکانیزم‌های از دست دادن حافظه» و لیم و همکارانش در تحقیق «پراکندگی خواب و ریسک بروز بیماری آلزایمر و زوال شناختی در افراد مسن» عنوان کردند که بیماری آلزایمر، با خواب منقطع، کیفیت بد خواب و آپنه (ایست تنفسی) حین خواب مرتبط است.

مطابق تحقیق هورتادو-آلوارادو و همکارانش با عنوان «کاهش خواب به عنوان عاملی جهت القای تغییرات التهابی سلولی و مولکولی»، مطالعات تجربی و بالینی بر روی انسان‌ها و حیوانات، اختلال چشمگیر سیستم ایمنی در زمان کاهش خواب را نشان می‌دهد. فسندن چنین نتیجه‌گیری می‌کند که «این ارتباط‌ها، می‌تواند نشان دهنده این نکته باشد که بهبود الگوی خواب در افراد مسن، ممکن است ظهور و پیشرفت تمام بیماری‌های مرتبط با سندروم متابولیک، از جمله بیماری آلزایمر را بطور قابل توجهی کاهش دهد».

استرس متابولیک مزمن، منشأ همه زیان‌ها

مطابق گفته‌های ران فسندن در کتاب «انقلاب جدید عسل»، ۳ عامل اصلی، مسئول بروز بیماری‌های گرسنگی مزمن مغز، کاهش خواب مزمن و استرس متابولیک مزمن هستند. این سه عامل عبارت اند از:

۱) گرسنگی مزمن مغز: گرسنگی مکرر مغز که در طول شب و زمانی که ذخیره گلیکوژن کبد در زمان خواب تخلیه می‌شود، رخ می‌دهد.

۲) کاهش مزمن خواب: یکی از عوارض گرسنگی مغز که موجب شروع ترشح آدرنالین و کورتیزول شده و به خواب منقطع و کوتاه منجر می‌شود.

۳) استرس متابولیک مزمن: وضعیتی که در زمان ترشح مکرر و اضافی آدرنالین و کورتیزول رخ می‌دهد. این وضعیت، نوعی مکانیزم محافظتی است که بوسیله مغز شروع می‌شود تا زمانی که ذخیره گلیکوژن کبد به پایان می‌رسد، سوخت لازم برای مغز را تأمین نماید.

این ۳ با یکدیگر تداخل داشته و باعث پیدایش یکدیگر به شیوه‌های مختلف در افراد می‌شوند، اما همگی عناصر علّت مشابهی دارند. البته تمام افراد چاق، به دیابت مبتلا نیستند، همانطور که نمی‌توان گفت که افراد لاغر نمی‌توانند به دیابت مبتلا شوند. بوسیله این سه مشکل، برخی افراد گرفتار پوکی استخوان، افسردگی، اختلالات تیروئید یا شروع زودهنگام بیماری آلزایمر یا پارکینسون یا سایر انواع بیماری‌های تحلیل عصبی می‌شوند. برخی افراد به سرطان یا بیماری عروق کرونری مبتلا می‌شوند. بسیاری از آن‌ها فشار خون دارند یا به دلیل حملات قلبی یا مغزی، دچار فلج می‌شوند و برخی دیگر تنها در خواب شبانه مشکل پیدا می‌کنند.

تمام این موارد به هر ارگانیزم و تمام سیستم‌های دخیل بستگی دارند. اما به نحوی به نظر می‌رسد که تمام این اتفاقات به این دلیل رخ می‌دهد که رهبر تمام اعضای بدن ما، یعنی مغز، دچار مشکل شده است، زیرا گرسنه است و عملکرد مناسبی ندارد.

نتیجه‌گیری فسندن این بود که استرس متابولیک مزمن بوسیله «گرسنگی مزمن مغز» شروع می‌شود که به دلیل سطوح پایین گلیکوژن کبد در طول شب رخ می‌دهد. پس از گذشت چندین سال، این گرسنگی به استرس متابولیک مداوم منجر می‌شود. ابتدا این مشکل بصورت خواب ضعیف یا کیفیت بد خواب یا احساس گرسنگی ظاهر می‌شود، سپس ممکن است به دیابت، چاقی، بیماری‌های تحلیل عصبی از جمله بیماری آلزایمر، پارکینسون و بیماری نورون‌های حرکتی مانند بیماری لو گریک منجر شود.

مصرف مقدار کمی عسل پیش از خواب، به میزان حدوداً ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری مطابق با وزن بدن، مقداری است که فسندن توصیه می‌کند. او بوسیله توضیحات زیر، از نظر خود دفاع می‌کند:

* عسل انجام ریکاوری فیزیولوژیکی بدون اختلال در حین خواب را میسر می‌سازد.

* سطوح کورتیزول تولید شده به دلیل گرسنگی مغز را کاهش می‌دهد.

* کورتیزول بر هیپوکامپ، مرکز حافظه کوتاه مدت و تقویت حافظه، تأثیر منفی دارد.

* کاهش یا حذف آسیب بالقوه به هیپوکامپ به دلیل وجود سطوح بالای کورتیزول، می‌تواند تقویت و بازیابی حافظه را بهبود ببخشد.

* این واقعیت که عسل قند خون را نیز تثبیت می‌کند و ریسک مقاومت در برابر انسولین و ابتلا به دیابت را کاهش می‌دهد، که عامل‌های سببی آلزایمر هستند، نشان می‌دهد که عسل می‌تواند نقش بسزایی در کاهش شیوع این بیماری ایفا کند.

ژل رویال نیز می‌تواند به درمان بیماری آلزایمر کمک کند

دانشمندان عنوان می‌کنند که «ممکن است ژل رویال عامل امیدوارکننده‌ای برای فعالسازی سلول‌های بنیادی عصبی در یک مغز بالغ باشد که انتظار می‌رود بصورت نورون‌ها یا سلول‌های گلیای تفکیک شوند. بررسی‌های اخیر، رابطه‌ای را میان نورون‌زایی در چین دندانه‌ای مغز هیپوکامپ و علائم افسردگی را مشخص نموده‌اند که از استفاده موثر ژل رویال انتظار می‌رود که نورون‌زایی را فعال نمایند. کاهش مرگ نورونی و افزایش نورون‌زایی در بیماری آلزایمر و بیماری پارکینسون نیز ممکن است بوسیله ژل رویال تقویت شود، اگرچه انجام یک آزمایش حیوانی دقیق ضروری است».

[wpipa id=”3155″]

زهر زنبور

پیشتر نشان داده شده که زهر زنبور دارای خواص مفید در مقابل آرتروز و بیماری‌های مختلف سیستم عصبی مانند فلج چندگانه، پارکینسون، آلزایمر و التهاب‌های سیستم عصب مرکزی و پیرامونی است. اگرچه تحقیقات بیشتر در این زمینه ضروری است، در حال حاضر نیز گزارشات و تحقیقاتی وجود دارند که این موضوع را تأیید می‌کنند. زهر زنبور، به دلیل تأثیر بر سیستم عصب مرکزی و پیرامونی، برای درمان مشکلات مختلف قلبی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

عسل برای تقویت حافظه

دانشمندان آمریکایی به تازگی دست به آزمایش های جالبی زدند، آنها در یک نوبت به افراد مسن از نوشابه هایی با گلوکز شیرین شده بود و در نوبت دیگر از نوشابه هایی که با ساختار شیرین شده بودند، استفاده کردند. این محققان برای آزمایش های حافظه این افراد یکسری تست های روانی درباره حافظه، به آنها محلول کردند و به وسیله این تست ها پارامترهای حافظه آنها را اندازه گیری کردند.

نتیجه این آزمایش ها معلوم کرد هنگامی که افراد به جای نوشابه های ساخارینی از نوشابه های حاوی گلوکز استفاده می کنند، در انجام تست های حافظه موفق تر هستند؛ به خصوص در زمینه به خاطر سپردن لغات؛ موفقیت آنها چشمگیرتر است.

از طرفی ویتامین D موجود در عسل اعمال بین کلسیم و فسفر را تنظیم می کند و در نتیجه اعصاب کار خود را خوب انجام می دهد. اعصابی که با یون های کلسیم و فسفر همبستگی دارند، امروزه معلوم شده است تمام نقاط آنها نگهدارنده حافظه می باشند.

نتیجه‌گیری برای درمان بیماری آلزایمر با عسل

– مصرف روزانه عسل به پیشگیری از تمام بیماری‌های تحلیل عصبی، مانند آلزایمر یا پارکینسون کمک می‌کند. مصرف مقدار مشخصی عسل در شب و بلافاصله قبل از خواب، مغز ما را با گلیکوژن ضروری کبد تغذیه می‌کند و ما را از ابتلا به گرسنگی مزمن مغز، کاهش خواب مزمن و استرس متابولیک مزمن که باعث بروز بیماری‌های زیادی می‌شوند، در امان نگه می‌دارد.

– چندین نوع عسل وجود دارند که بیشتر از سایر انواع دیگر مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، مانند چند نوع عسل برزیلی، که دارای خاصیت ضد استیل‌کُلینستراز بوده، بنابراین با پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های تحلیل عصبی مرتبط هستند.

– طب سوزنی همراه با زهر زنبور، در درمان آلزایمر، پارکینسون یا ALS موثرتر هستند، اما این مقوله نیاز به انجام تحقیقات و آزمایشات بالینی بیشتری دارد. تاکنون، نتایج این دسته از تحقیقات، امیدوارکننده بوده‌اند.

healthywithhoney