راهنمای کامل مصرف عسل برای بیماران دیابتی

آیا عسل و دیابت با هم در تضاد هستند یا اینکه افراد دیابتی میتوانند عسل مصرف کنند؟ این ها سوالاتی است که میخواهیم در این مقاله پاسخ دهیم ولی قبل از آن لازم است بدانیم عسل دیابتی به چه معناست؟ عسل دیابتی صرفا یک نوع عسل خاص نمی باشد و عسل مخصوص افراد دیابتی در بازار موجود نیست، بلکه طبق فاکتورهای دیگر نظیر گلوکز و ساکارز، عسل مناسب برای افراد دیابتی در نظر گرفته می شود. برخی افراد برای شیرین کردن نوشیدنی های حخود مثل قهوه و چای از عسل استفاده می کنند، اما آیا عسل برای افراد مبتلا به دیابت ایمن است؟ بله اما باید یک سری فاکتورها را برای انتخاب بهترین عسل، متناسب با این بیماری در نظر گرفت.

ویدئو مصرف عسل برای بیماران دیابتی

[jwp-video n=”1″]

آیا افراد چاق و افراد دیابتی می‌توانند عسل بخورند؟ آیا شاخص گلیسمی آن بسیار بالا نیست؟ در این مقاله از آهوتا به تاثیر مصرف عسل برای بیماران دیابتی و میزان مصرف آن برای آنها می پردازیم.

دیابت چیست؟

قند موجود در خون را گلوکز می گویند که اندازه طبیعی و عادی آن بین ۸۰ تا ۱۲۰ میلی گرم در صد سانتیمتر مکعب خون است. قند خون غیر طبیعی معمولا بالاتر از ۱۶۰ میلی گرم و یا پایین تر از ۶۵ میلی گرم می باشد. اگر قند خون کسی بالای ۱۶۰ میلی گرم باشد، احتمال دارد به بیماری دیابت مبتلا باشد. ولی شاخص حقیقی، اعداد نیستند. بلکه چگونگی احساس نشانه ها و علائم بیماری هستند که خود شخص بهتر از هر کس آن را می فهمد.

به طور طبیعی انسولین به وسیله لوزالمعده تولید شده و سلول های بدن را قادر می سازد تا گلوکز (منبع اصلی انرژی) را از خون جذب کنند. بهتر است به این نکته توجه کنید که در دیابت شیرین سلول های بدن از یک منبع انرژی دیگر تغذیه می کنند که در نتیجه باعث تولید سم در بدن می شود. عدم استفاده از گلوکز باعث انباشته شدن آن در خون و ادرار شده و باعث وقوع نشانه هایی مانند تکرر ادرار و تشنگی فراوان می شود.

اگر سطوح گلوکز خون به سرعت افزایش یابد و سلول ‌ها در اکثر مواقع دچار مشکل می ‌شوند و به دستور «جذب و ذخیره انرژی خون» انسولین واکنش مناسبی نشان نمی دهند، به مرور زمان، به منظور واکنش، به میزان بیشتری انسولین نیاز پیدا می ‌کنند که این مرحله «مقاومت در برابر انسولین» نامیده می ‌شود. مقاومت انسولینی باعث افزایش فشار خون، افزایش چربی خون، کاهش کلسترول مفید خون، افزایش وزن و سایر بیماری‌ ها می ‌شود. تمام این بیماری‌ ها، به همراه مقاومت انسولینی، «سندروم متابولیک» نامیده می ‌شوند. سندروم متابولیک، به ابتلا به دیابت نوع ۲ منجر می ‌شود. فقدان قطعی انسولین، به دیابت نوع ۱ منجر شده که در این نوع دیابت، نیاز به تزریق انسولین وجود دارد.

عسل و دیابت

عسل و بیماری دیابت

آزمایش ها ثابت کرده اند که اگر بیماران دیابتی، عسل طبیعی را در وعده های غذایی خود بگنجانند، قند خون آن ها پایین می آید و به حالت عادی بر می گردد. همچنین آزمایش های مکرر ثابت کرده است که عسل حاوی ماده اکسید کننده ای است که فرآیند جذب قند در خون را آسان می کند و نمی گذارد درصد قند در خون بالا رود. یکی دیگر از عواملی که به جذب قند در خون کمک می کند میزان بالای عنصر پتاسیم در عسل می باشد. هم چنین ثابت شده ادرار فرد دیابتی به طور کلی از انسولین خالی نمی باشد، علت بیماری آن ها، اختلال در تحریک سلول هایی است که تولید انسولین می کنند.

در این روش، مصرف یک قاشق غذاخوری عسل می تواند باعث افزایش قند خون شود و در نتیجه سلول های پانکراس با فعال کردن ترشح انسولین موجب تولید انسولین می شوند. لذا بیمار دیابتی قبل از آغاز مصرف عسل و بعد از مصرف آن، باید آزمایش خون انجام دهد. پس از نتیجه آزمایش، پزشک اندازه مصرف مجاز عسل را در وعده های غذایی شخص تعیین می کند.

عسل یک ماده غذایی بسیار شیرین است. بنابراین چطور برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ ادعا می کنند که عسل برای بیماران دیابتی مشکلی ندارد و عسل مصرف می کنند؟ تمام پزشکان می‌ گویند که در صورت ابتلا به این بیماری و همچنین در صورت داشتن اضافه وزن، نباید مواد غذایی شیرین مصرف کنیم. با این حال مطالعات و آزمایشات بالینی خلاف این مطلب را عنوان می ‌کنند.

راز این مسئله، در نوع قند موجود در عسل نهفته است. انواع قند خوب، قند بد و حتی قند سمی وجود دارند. برای درک بهتر این مسئله، از ابتدا شروع می ‌کنیم. غذا حاوی کربوهیدرات است. انواع مختلفی رژیم ‌های غذایی با و بدون کربوهیدرات ‌ها وجود دارند. افراد مختلف از رژیم‌ هایی استفاده می‌ کنند که برایشان کارساز است، اما برخی افراد نمی ‌توانند رژیم غذایی مناسب خود را بیابند. این گونه افراد شاید رویکرد جامع را نادیده گرفته و فراموش کرده ‌اند که غذا تنها عامل مهم در زندگی انسان نیست.

آیا افراد دیابتی می توانند عسل بخورند؟

درباره عسل و دیابت حرف های زیادی در بین عموم وجود دارد ولی حقیقت این است که افرادی که به دیابت مبتلا هستند، باید کربوهیدرات و قند مصرفی خود را کنترل و مدیریت کنند. این بدان معنا نیست که آن ها باید از مصرف شیرینی جات به طور کلی خودداری کنند. عسل نه تنها بی خطر است، بلکه دارای خواص ضد التهابی است که ممکن است عوارض دیابت را نیز کاهش دهد.

یکی از مزایای خوردن عسل این است که می تواند سطح انسولین شما را افزایش داده و به کنترل قند خون شما کمک کند. اگر عسل را جایگزین قند کنیم، با توجه به اینکه عسل منبع آنتی اکسیدان ها است و خاصیت ضد التهابی دارد، در نتیجه می تواند مفید باشد.

یک برنامه غذایی مناسب که همراه با آنتی اکسیدان فراوان باشد، باعث می شود بدن سوخت و ساز خود را به درستی انجام دهد و از آنجایی که عسل دارای خاصیت ضد التهابی می باشد می تواند به بهبود دیابت کمک کند. التهاب باعث می شود مقاومت به انسولین بیشتر شود، در نتیجه بدن نمی تواند به طور درست به انسولین پاسخ بدهد.

کربوهیدرات ها

دانشمندان می ‌گویند: غذا حاوی کربوهیدرات است. این کربوهیدرات ‌ها می ‌توانند ساده یا پیچیده باشند. نوع ساده آن ‌ها حاوی یک یا چند قند است و نوع پیچیده آن‌ ها حاوی قندهای بسیار زیادی است. به منظور هضم جذب این مواد، بدن ما تمام آن ‌ها را به قندهای ساده ‌تر تجزیه می ‌کند.

پس از خوردن غذا، سیستم گوارشی ما کربوهیدرات‌ ها را تجزیه می ‌کند، بدین معنی که این مواد را به قندهای ساده‌ تر (مونوساکاریدها) تبدیل می‌ نماید، بنابراین می‌ توانند درون جریان خون جذب شوند. سرعت ورود آن ‌ها به خون، به اصطلاحی با عنوان شاخص گلیسمی (GI) ختم می‌شود. زمانی که غذایی می‌ خوریم که حاوی کربوهیدرات ‌های ساده زیادی است، دیگری نیازی به هضم آن ‌ها نیست و به سرعت وارد خون می ‌شوند. در این حالت گفته می ‌شود که این غذاها دارای GI بالایی هستند. زمانی که سیستم گوارشی ما زمان زیادی برای هضم غذا صرف می ‌کند و قندها با سرعت کمتری وارد خون می ‌شوند، در این حالت گفته می‌شود که این کربوهیدرات ‌ها GI کُندتری دارند.

به بیان بسیار ساده‌ تر، زمانی که غذا می‌ خوریم، لوزالمعده (پانکراس) ما هورمونی به نام انسولین ترشح کرده که قند را به انرژی و چربی تبدیل می ‌کند. اگر مقادیر زیادی غذا با GI سریع بخوریم، قند زیادی وجود خواهد داشت که لوزالمعده باید به چربی تبدیل نماید. زمانی که غذا با GI پایین مصرف می ‌کنیم، بدن ما کربوهیدرات‌ ها را به نوبت تبدیل کرده و مقدار زیادی از آن به انرژی و مقدار کمتر به چربی تبدیل می ‌شود.

بسیاری از کربوهیدرات ‌های موجود در غذاها و نوشیدنی ‌های فرآوری شده مصرفی ما، GI بالایی دارند. از این گذشته، این نوع غذاها زودتر از غذاهای طبیعی باعث گرسنگی بدن ما می ‌شوند، بنابراین ما را مجبور به غذا خوردن به دفعات بیشتر می‌ کنند. از طرف دیگر، کربوهیدرات‌ های طبیعی یافت شده در میوه‌ ها و سبزیجات، بنشن‌ ها و غلات کامل و غیره، با سرعت کمتری وارد جریان خون ما می ‌شوند. مقدار GI از GI کم (کمتر از ۵۵)، GI متوسط (بین ۵۶ تا ۶۹) و GI بالا (بالاتر از ۷۰) رتبه‌بندی می‌ شوند.

عسل برای دیایت

شاخص گلیسمی عسل چقدر است؟

شاخص گلیسمی عسل:

* ۲/۳۸ درصد فروکتوز

* ۳/۳۱ درصد گلوکز

* ۷/۰ درصد ساکارز

* بیش از ۵ درصد، سایر دی‌ساکاریدها

* بیش از ۶/۳ درصد، سایر اولیگوساکاریدها

* سایر قندها

مقدار کل قند موجود در عسل، ۷/۷۹ گرم در هر ۱۰۰ گرم عسل است. اما، فروکتوز دارای GI برابر با ۱۹ است، در حالیکه ساکارز (که به مقدار کم در عسل موجود است) دارای GI برابر با ۶۸ و گلوکز دارای GI برابر با ۱۰۰ می‌باشند.

از آنجایی که فروکتوز قند اصلی موجود در عسل است، می‌توان گفت که عسل‌ های دارای مقادیر بالای فروکتوز (که به گل یا گیاهی که عسل از آن ساخته شده، بستگی دارد)، دارای GI پایین ‌تری است. نمونه ‌های عسل با فروکتوز بالا، عبارتند از: اقاقیا، توپلو، شاه بلوط، آویشن و کالونا.

در استرالیا، محققان تحقیقی انجام دادند که در آن GI و همچنین بار گلیسمی (GL) را اندازه‌گیری می ‌کردند. این اصطلاح به معنی مدنظر قرار دادن میزان غذای هضم شده است و بصورت «GI ضربدر مقدار کربوهیدرات در یک پروتئین مشخص تقسیم بر ۱۰۰» محاسبه می‌ شود. مقادیر کمتر از ۱۰ «کم»، مقادیر بین ۱۰ تا ۲۰ «متوسط» و مقادیر بیشتر از ۲۰، «بالا» در نظر گرفته می ‌شوند.

دیابت نوع ۲

دیابت نوع۲ به انسولین وابسته نیست و نوعی اختلال متابولیک است که بوسیله مقدار بالای قند خون (هایپرگلیسمی) در شرایط مقاومت انسولینی و کاهش نسبی مقدار انسولین شناخته می ‌شود. علائم معمول این بیماری، تشنگی مفرط، تکرار ادرار و گرسنگی مداوم می باشد. دیابت نوع ۲ تقریباً ۹۰ درصد موارد ابتلا به دیابت را تشکیل می‌ دهد. تصور می‌شود که چاقی، عامل اصلی دیابت نوع ۲ در افرادی باشد که از لحاظ ژنتیکی، مستعد ابتلا به این بیماری هستند.

در تحقیقات انجام شده، افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و گونه‌ های شناخته نشده، بخوبی توانستند عسل را تحمیل نمایند. عسل‌ های دارای فروکتوز بالا و GI پایین، به مقادیر زیادی مصرف شدند: ۷۰ تا ۹۰ گرم (۳ تا ۵ قاشق غذاخوری) در روز هیچگونه مشکلی در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ ایجاد نکرد، بلکه حتی اثرات مطلوبی نیز بر اینگونه افراد داشت. پس می توان گفت عسل برای بیماران دیابتی نوع ۲ مشکلی ایجاد نمی کند.

دیابت نوع ۱

این نوع بیماری به انسولین وابسته است و نوعی بیماری خودایمن می باشد. علائم رایج دیابت نوع ۱ عبارتند از: تکرار ادرار، تشنگی مفرط، خشکی دهان، گرسنگی مداوم، بی‌حالی و کاهش وزن.

به نظر می ‌رسد که افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ نیز به خوبی می توانند مصرف عسل را تحمل کنند. در برخی تحقیقات، دانشمندان عنوان کرده ‌اند که عسل باعث افزایش پپتید-c با مقدار قابل توجه ساکارز یا گلوکز شده است. پپتید-c نشان دهنده مجموع افزایش انسولین در خون است.

راهنمای کامل مصرف عسل برای بیماران دیابتی

عسل و دیابت

یک قاشق غذاخوری عسل، تقریباً حاوی کربوهیدرات ‌های (گلوکز-فروکتوز) برابر با میزان موجود در یک سیب با اندازه متوسط است. بیمار دیابتی می ‌تواند مطمئن باشد که مصرف عسل، در مقایسه با نشاسته ‌های غنی از قند یا گلوکز با مقدار مساوی، واکنش قند خون را به میزان قابل توجهی کاهش می ‌دهد.

به دلیل اینکه پس از هضم، عسل به سرعت جذب شده و درون کبد به گلیکوژن تبدیل می‌ شود، بنابراین گلوکز از جریان خون حذف شده و مقادیر قند خون کاهش می‌ یابد. کبد فروکتوز و گلوکز را به نسبت ۱:۱ به گلیکوژن تبدیل می ‌کند. عسل دقیقاً حاوی همین نسبت فروکتوز و گلوکز است و این امر عسل را به گزینه‌ های عالی برای تبدیل سریع به گلیکوژن تبدیل می ‌کند، بنابراین چیزی باقی نمی ‌ماند که قند خون را افزایش دهد. مقادیر کم قند خون به معنای تقاضا و عرضه پایین برای انسولین است، بنابراین تثبیت قند خون را توجیه می‌ کند.

دلیل اینکه مصرف عسل به کاهش تولید و ترشح انسولین از لوزالمعده منجر می ‌شود، ممکن است با ترکیبات موجود در عسل که تولید ماده حساس به انسولین در کبد را تثبیت می ‌کند، مرتبط باشد. از طریق این فرضیه که باید بوسیله تحقیقات اثبات شود، بصورت عملی مشخص شده است که خوردن عسل به کاهش ترشح انسولین نسبت به مواقع هضم ساکارز (قند خوراکی) یا شیره ذرت با فروکتوز بالا، منجر می‌ شود.

تحقیقات در مورد مصرف عسل برای بیماران دیابتی

* در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۵، تحقیقی بوسیله نشریه علوم پایه پزشکی ایران منتشر شد. این تحقیق توسط سعیده عرب موذن و همکارانش از دانشگاه علوم پزشکی اهواز انجام شد. عنوان این مقاله «اثر ضد دیابتی تعذیه با عسل در موش‌ های دارای اختلال قند خون بالا: با دخالت تنش اکسیداتیو» است و اثرات مفید عسل بر قند خون بالا را اثبات می ‌کند. این آزمایش بر روی موش های نر Wistar انجام شد که به ۴ گروه شاهد، قند خون بالا، شاهد درمان شده با عسل و گروه قند خون بالای درمان شده با عسل تقسیم شده بودند.

برای ایجاد قند خون بالا، از تنش اختلالی استفاده شد (مقدار گلوکز سروم خون، بالاتر از ۲۵۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر). این دانشمندان مقادیر گلوکز، تری‌گلیسرید (TG)، کلسترول کل، کلسترول لیپوپروتئین با تراکم بالا (LDL) و کلسترول لیپوپروتئین با تراکم پایین (HDL) را اندازه‌گیری کردند. آن‌ ها همچنین نشانگرهای تنش اکسیداتیو در مغز را نیز اندازه گرفتند. پیکربندی جزایر لانگرهانس نیز با استفاده از روش رنگ ‌آمیزی گوموری ارزیابی شد. اندازه‌گیری‌ ها در هفته‌ های ۴ و ۸ پس از آغاز تحقیق انجام شدند.

نتایج تحقیقات 

«مصرف خوراکی عسل در مدل آزمایشی دیابت، اثر کاهندگی جریان خون چشمگیری را نشان داد و به تغییر مطلوب در نمایه‌ های چربی سروم خون منجر شد.»

«نتایج تحقیق حاضر نشان می ‌دهند که تنش اختلال مزمن، مقادیر ناشتای گلوکز پلاسما، نمایه چربی و MDA را افزایش داده و SOD و وزن بدن را کاهش می ‌دهد و بافت لوزالمعده را منحل می ‌کند. تغذیه بوسیله عسل، این مولفه ‌ها را در عرض ۶۰ روز اصلاح کرد.

جالب‌ترین یافته این تحقیق این است که سلول ‌های β لوزالمعده گروه دیابتی ناشی از اختلال که با عسل تغذیه شدند، در مقایسه با گروه کنترل، افزایش شدیدی را نشان می ‌دهند. اگرچه، این یافته باید در تحقیقات بعدی بر روی اثرات تخریبی تنش اختلال نیز مدنظر قرار بگیرد.»

* اثرات مفید عسل در درمان دیابت نوع شیرین، در سال ۲۰۱۴ در نشریه دیابت و اختلالات متابولیک، در تحقیقی با عنوان «شرح مسائل مربوط به اثر عسل بر دیابت شیرین» ارائه شدند. این تحقیق چنین نتیجه‌ گیری می‌کند که «اثرات مفید عسل در موارد ابتلا به دیابت، تنها به کنترل قند خون محدود نمی‌ شود، بلکه بهبود اختلالات متابولیک در این بیماری متابولیک پیچیده را نیز در بر می ‌گیرد».

دکتر نائوم یوریش پزشک روسی بیماران خود را به خوردن عسل ( به ویژه عسلی که سرشار از ویتامین است) تشویق می کند. عسل ارزش سودمند خود را در درمان بیماری دیابت ثابت کرده است.

* تحقیق دیگری با عنوان «مقایسه اثرات آنتی‌ اکسیدانی عسل، گلیبن‌کلامید، متفورمین و ترکیبات آن‌ ها در کلیه موش‌ های مبتلا به دیابت ناشی از استرپتوزوتوسین» توسط اوماتایو اووموفویان ارجووا و همکارانش که در نشریه علوم مولکولی منتشر شد، اثر مصرف عسل به همراه یکی از دو داروی رایج دیابت (متفورمین و گلیبن‌کلامید) بررسی می ‌کند. موش ‌های دیابتی که بصورت تصادفی در ۶ گروه قرار گرفتند و آب مقطر، عسل، گلیبن‌کلامید، گلیبن‌کلامید و عسل، متفورمین یا متفورمین و عسل را به مدت ۴ هفته مصرف کردند.

عسل بطور قابل ملاحظه‌ای مقدار انسولین را افزایش داده و میزان قند خون و فروکتوزامین را کاهش داد. دو داروی ذکر شده، قند خون را بطور چشمگیری کاهش دادند، اما در ترکیب با عسل، گلوکز خون بسیار کمتری را تولید کردند. آن ‌ها همچنین مقادیر بالای کراتینین، بیلیروبین، تریگلیسریدها و کلسترول VLDL را کاهش دادند.

* تحقیق «عسل و متفورمین، آسیب‌ های ناشی از دیابت در ارتباط با تغییرات هورمونی را در آزمایش بر روی موش ‌ها بهبود بخشیدند» توسط عذرا نصراللهی و همکارانش که در دسامبر ۲۰۱۳ منتشر شد، نشان داد که «مصرف همزمان متفورمین و عسل می‌تواند آسیب‌های ناشی از دیابت را در بافت‌های بیضه‌ای مهار نماید. بعلاوه، مصرف همزمان متفورمین و عسل، مقادیر انسولین کاهش یافته به دلیل ابتلا به دیابت، LH، FSH  و تستوسترون را افزایش داده و به میزان مطلوب می ‌رساند».

تعداد تحقیقات در این زمینه بسیار زیاد هستند و می ‌توانید با جستجو در اینترنت به تمام آن ‌ها دست بیابید. هرچند، تمام این تحقیقات نتیجه مشابهی دارند و آن هم اینکه: مصرف عسل برای بیماران دیابتی مفید است.

شاید قدیمی ترین درمان به وسیله عسل به نام پزشک روسی داویدوفا در سال ۱۹۱۵ م ثبت شده است. او می گوید : «عسل طبیعی برای بیماران دیابتی ضروری است، علاوه بر این که ماده ای شیرین و خوشمزه است، اگر به رژیم غذایی آنها اضافه شود بهتر می تواند نیازهای قندی آنها را بر آورده کند تا این که به مواد قندی غیر طبیعی زیانمند روی آورند. وی افزود:  (تحقیقات ثابت کرده است که عسل مانع سمی شدن خون در اثر ستونی شدن در اثر اجسام تونی در خون و کاهش میزان قند در ادرار مبتلایان به دیابت است یعنی درصد قند انگور را در ادرار بیماران قندی پایین می آورد.)

تفاوت بین عسل خام و عسل تصفیه شده برای افراد دیابتی

تفاوت بین عسل خام در مقایسه با غیر خام که اغلب تحت عنوان “عسل طبیعی” به بازار عرضه می شود، این است که عسل خام برای تهیه بسته بندی یا هر نوع فرآوری دیگری حرارت نمی بیند. عسل خام عسلی می باشد که در بیشتر موارد برای سیستم ایمنی و سلامت کلی افراد دیابتی بسیار بیشتر از غذاهای فرآوری شده و تصفیه شده مناسب است.

عسل دیابتی

جایگزینی عسل به جای شکر و قندهای مصنوعی برای درمان دیابت

عسل ممکن است یک جایگزین سالم برای قندهای تصفیه شده مانند شکر سفید، شکر توربینادو، قند نیشکر و پودر قند باشد. با این حال، افراد دیابتی باید با دوز مناسب از آن استفاده کنند؛ زیرا اگر در مصرف عسل حتی عسل طبیعی زیاده روی گردد باعث افزایش سطح قند خون می شود، به خصوص هنگامی که فرد علاوه بر آن که از عسل استفاده می کند در کنار آن از قندهای مصنوعی نیز بهره جوید. برخی از تولید کنندگان، عسل هایی تولید می کنند که خالص نیست و ممکن است حاوی قند یا شربت اضافه باشد، مصرف این گونه عسل ها برای افراد دیابتی و حتی افراد سالم به هیچ وجه توصیه نمی شود.

سخنی از پیامبر اکرم (ص) در مورد مصرف عسل

رسول اکرم (ص) فرموده اند: “هرگز از نوشیدن عسل امتناع نورزید”.

منبع: کتاب باعظمت بحارالانوار در بخش السماء والعالم

عسل مناسب برای دیابت

عسل های مناسب فروشگاه آنلاین آهوتا برای دیابت

عسل برای دیابت

میزان مصرف عسل برای بیماران دیابتی چقدر است؟

بزرگسالان (با وزن میانگین ۱۷۰ پوند/۷۷ کیلوگرم)

معمولاً روزانه ۳ تا ۵ قاشق غذاخوری عسل کافی است. این مقدار عسل را می ‌توان به روش‌ های زیر مصرف کرد:

– صبح: ۱ قاشق غذاخوری عسل به همراه میوه یا ماست. این روش، ذخیره موجودی گلیکوژن کبد را به سرعت افزایش می‌ دهد که در طول شب مورد استفاده مغز قرار می‌ گیرد.

– پیش از خواب: ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری. این مقدار به پر شدن ذخیره سوختی که مغز در طول شب مصرف می ‌کند کمک کرده و از ترشح کورتیزول و آدرنالین از غدد فوق کلیوی جلوگیری می‌ کند.

ـ در طول روز:

* در صورتی که فرد فعالی هستید، ۱ یا ۲ قاشق غذاخوری دیگر عسل را به همراه میوه میان وعده یا غذاهای پخته شده استفاده نمایید.

* اگر تحرک زیادی ندارید، به عسل بیشتر نیاز نخواهید داشت.

اگر مصرف کالری دریافتی خود را محاسبه می ‌کنید، باید بدانید که عسل حاوی حدود ۶۰ کالری به ازای هر قاشق غذاخوری است. درصد کالری مورد نیاز بدن که بوسیله قندهای ساده تأمین می ‌شوند، نباید از ۱۰ درصد بیشتر باشد. بنابراین، روزانه ۱۸۰ تا ۳۰۰ کالری بدست آمده از عسل کافی است.

کودکان

دوز مصرف عسل برای کودکان به وزن کودک و میزان فعالیت او بستگی دارد.

– برای کودک با وزن ۱۵ کیلوگرم، روزانه ۱ قاشق غذاخوری بصورت ۱ قاشق چای خوری هنگام صبح و ۱ قاشق چای خوری قبل از خواب.

– برای کودک ۳۰ کیلویی، روزانه ۲ قاشق غذاخوری (۱ قاشق غذاخوری هنگام صبح و ۱ قاشق غذاخوری قبل از خواب)

توجه داشته باشید موارد مصرف فوق فقط برای عسل خام و طبیعی است نه عسل مصنوعی و تقلبی

همه عسل‌ها برای افراد دیابتی مفید نیستند

در صورت ابتلا به دیابت، عسل مانوکا یا عسل برینگا مصرف نکنید. برخی عسل‌ها مانند عسل مانوکا، حاوی مقادیر بسیار بالای ترکیبی به نام متیل‌گلیوکسال (MGO) هستند.

در حالی که این نوع عسل به دلیل دارا بودن فعالیت آنتی ‌بیوتیک غیرپراکسیدی ناشی از MGO، به طرز شگفت ‌انگیزی مفید است، اما نباید فراموش کرد که MGO برای سلول ‌های بدن انسان شدیداً سمی است. بنابراین به سم ‌زدایی سریع نیاز است و این فرآیند سم ‌زدایی، باعث بروز عوارض جانبی منفی قابل توجهی می ‌شود.

یافته‌ های تحقیقی وجود دارند که در سال ۲۰۰۶ منتشر شده ‌اند و نشان می‌ دهند که MGO با مراحل اولیه مقاومت در برابر انسولین نیز ارتباط دارد. حتی قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض MGO، ممکن است به مسدود شدن سیگنال‌دهی ناشی از انسولین شود.

انواع مختلف دیگر عسل ممکن است حاوی MGO باشند، بخصوص عسل‌ هایی که حرارت دیده ‌اند. برخی کشورهای اروپایی، عسل را مخصوصاً از لحاظ دارا بودن MGO آزمایش می ‌کنند و واردات عسل با مقادیر بالای MGO در این کشورها ممنوع است. در مقایسه با سایر انواع عسل، مقادیر MGO در عسل مانوکا، ۱۰۰ برابر بیشتر است. مقدار MGO در اکثر انواع عسل ‌ها ناچیز است یا وجود ندارد.

از میان عسل ‌های دارای فروکتوز بالا، با GI پایین می ‌توان عسل‌های اقاقیا، توپلو، شاه بلوط، آویشن و کالونا را نام برد. در صورتی که هنوز هم درباره تأثیر عسل بر دیابت قانع نشده‌ اید، می ‌توانید آن را با کمی دارچین استفاده کنید؛ زیرا دارچین عنوان ماده کنترل کننده مقدار گلوکز خون شناخته می ‌شود.

مسئله دیابت تنها به نوع رژیم غذایی مربوط نمی‌شود:

۴ مورد با اهمیت یکسان در زندگی ما وجود دارند که در کنار یکدیگر، سبک زندگی ما را تشکیل می ‌دهند:

۱. خواب مناسب (حداقل ۷ ساعت خواب در شب)

۲. ورزش منظم یا فعالیت داشتن (پیاده‌روی، دویدن، گردگیری منزل و غیره)

۳. رژیم غذایی

۴. رفتار، افکار، احساسات

شما می توانید برای انتخاب عسل مناسب با نوع دیابت خود با مشاوران آهوتا تماس بگیرید و به صورت رایگان هر سوالی که دارید مطرح کنید تا بتوانید یک انتخاب درست برای درمان دیابت خود داشته باشید.

آیا تا به حال عسل دیابتی برای کنترل قند خون خود استفاده کرده اید؟ اگر عسل خاصی را مصرف کرده اید که نتیجه مثبتی در درمان قند خون خود گرفته اید لطفا تجربه خود را با مجوعه آهوتا به اشتراک بگذارید.

منبع: healthline.com

healthywithhoney

خرید عسل

12 دیدگاه برای “راهنمای کامل مصرف عسل برای بیماران دیابتی

  1. پشتیبان سایت گفته:

    سلام
    بهتر است با شماره های پشتیبانی تماس بگیرید و اطلاعات بیشتری بدهید تا دقیق تر راهنمایی کنند.

  2. سامان گفته:

    سلام اگه لطف کنید قیمت مصرف کننده انواع عسلهاتون و امکان خرید اینترنتی رو هم فعال کنید عالی میشه‌.البته درجریانم که قیمتها متغیر هستن ولی ارزشش رو داره هرروزم تغییر بدید.

  3. ذبیح الله ابراهیمی گفته:

    سلام و عرض ادب،
    پدرم دیابت داشت و بیش از ۸ سال از این بیماری زجر کشید در سالهای اخیر بیشتر باعث رنج وی شده بود از هر لحاظ کوشش کردم خدمت غذایی وی را بکنم ولی عسل هم برایش میبردم ولی از فواید آن به این اندازه اطلاع نداشتم متاسفانه. حال چند ماه میشود پدرجانم وفات کردند و روح به حق سپردند جز دعا و گیریه چاره ای نیست! ):

  4. مسعود گفته:

    سلام من ۱۰۰ واحد انسولین تزریق میکنم فقط روزی یک قاشق چای خوری عسل کنار یا چهل گیاه مصرف میکنم میتونن بگم فقط بدن من رو دربرابر بیماریها مقاوم کرده ولی روی بیماری من تا الان نتیجه ای نداشتم .

    • براتی گفته:

      سلام
      وقت بخیر
      بهتر است از عسلهایی مانند عسل شوید، عسل گشنیز و یا عسل آویشن و زرشک استفاده کنید

  5. مهسا گفته:

    سلا..من برای پژوش خوارزمی نیاز دارم منبع متن شمارو رفرنس بدم(رفرنس دهی)لذا اسم نویسنده مشخص نیست..ممنون میشم این اطلاعات رو کامل کنید.باشتکر.لطفا هرچه زودتر جواب بدید

    • براتی گفته:

      سلام دوست عزیز
      منبع اصلی در انتهای مقاله ذکر شده است.
      تکمیلی :
      – Ron Fessenden, MD, MPH, “The new Honey RevolutionRewstoring the Health of Future Generations”, May 2014
      – P Shambaugh, “Differential Effects of Honey, Sucrose and Fructose on Blood Sugar Levels”, 1990
      – M Abdulrhman, “Metabolic Effects of Honey in Type 1 Diabetes Mellitus: a Randomized Crossover Pilot Study.” Journal Medical Food, Jan 2013
      – M Abdulrhman, “Effects of Honey, Sucrose and Glucose on Blood Glucose and C-peptide in Patients with Type 1 Diabetes Mellitus” Feb 2013
      – M Brownlee, “The Pathophysiology of Diabetic Complications: a Unifying Mechanism”, 2005
      – Al-Waili, “Natural honey lowers plasma glucose, C-reactive protein, homocysteine, and blood lipids in healthy, diabetic and hyperlipidemic subjects: Comparison with dextrose and sucrose” Journal of Medical Food, 2004
      – medicalnewstoday.com/articles/161547.php
      –healthywithhoney.com/can-diabetics-eat-honey
      – Arabmoazzen S, Sarkaki A, Saki Gh, Mirshekar MA. Antidiabetic effect of honey feeding in noise induced hyperglycemic rat: involvement of oxidative stress. Iran J Basic Med Sci 2015; 18:745‐751.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *