زهر زنبور عسل به عنوان یک داروی هومیوپاتیک

هومیوپاتیک دارویی جایگزین است که در سال ۱۷۹۶ توسط ساموئل هانمان، بر اساس اصول علمی او یعنی «همانند داروها» (Similia Similibus Curentur) ساخته شد. بدین معنا که ماده‌ای است که باعث بروز علائم یک بیماری در افراد سالم می‌شود و همین علائم را در افراد بیمار درمان می‌کند. در این مقاله می خواهیم زهر زنبور عسل را به عنوان یک داروی هومیوپاتیک یا زهر هومیوپاتیک زنبور را بررسی کنیم.

داروی هومیوپاتیک بر اصل “همانند بهبودی” عمل می‌کند. این بدین معنی است که یک بیماری را می‌توان بوسیله محصولاتی درمان نمود که علائم مشابهی را به عنوان علائم بیماری ایجاد می‌کنند.

ویدیو زهر زنبور عسل بعنوان داروی هومیوپاتیک

[jwp-video n=”1″]

تاریخ هومیوپاتی چیست؟

قانون Similars از حداقل زمان بقراط (حدود ۴۰۰ سال قبل از میلاد) ثبت شده است، اما Samuel Hahnemann )1743-1843)، یک دکتر و شیمیدان آلمانی که با هومیوپاتی پایه گذاری شده است. او حقیقت قانون Similars را با آزمایش دوزهای کمی از دارو در خود کشف کرد.

تا سال ۱۹۰۰، حدود بیست درصد پزشکان ایالات متحده، هومیوپاتی بودند، اما به دلیل تغییرات سیاسی و اجتماعی مختلف، تا همین اواخر، هومیوپاتی در ایالات متحده نسبتا ناشناخته بود. پذیرش گسترده هومیوپاتی در کشورهایی مانند فرانسه، آلمان، مکزیک، آرژانتین، هند و بریتانیا وجود دارد. در واقع، دکتر خانوادگی به ملکه الیزابت انگلیس یک پزشک هومیوپاتی است. در واقع، سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که در حال حاضر بیش از ۵۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان به آن عمل می کنند.

«همانند داروها» به چه معناست؟

این مطلب را با یک مثال توضیح می‌دهیم:

ابتدا، فردی را داریم که در حال خرد کردن پیاز است. چشمان او اشک بار و بینی او آبریز بوده و دچار عطسه و سرفه و خارش گلو خواهد شد که این علائم به دلیل قرار گرفتن در معرض مواد فعال پیاز رخ می‌دهند. سپس یک فرد بیمار را داریم که مبتلا به سرماخوردگی است، و همین علائم را از خود نشان می‌دهد: چشمان اشک بار، بینی آبریز، عطسه، سرفه. همچنین شخص سومی داریم که به پَر حساسیت دارد و همین علائم را بروز می‌دهد.

داروی هومیوپاتیک، Allium cepa، که از پیاز قرمز قوی ساخته شده است، صرف نظر از دلیل اولیه، سرماخوردگی یا حساسیت، می‌تواند به افراد دارای این علائم کمک کند. بنابراین دارویی که از پیاز ساخته شده است (اما پس از رقیق‌سازی تکان دادن فراوان، حتی به نقطه‌ای رسیده که هیچ نشانی از پیاز در آن وجود نداشته است) این علائم را درمان خواهد کرد.

اینگونه داروها چگونه ساخته می‌شوند؟

محصولاتی که دارای کاربرد هومیوپاتی هستند، دارو نامیده می‌شوند. روش‌های تولید آن‌ها قانون هومیوپاتیک دیگری، یعنی قانون مقادیر بینهایت اندک، را دنبال می‌کنند. در مقابل طب سنتی، قانون مقادیر بی نهایت اندک اظهار می‌کند که هر چه دوز یک دارو کمتر باشد، آن دارو موثرتر است.

دوز این داروها با استفاده از روشی به نام رقیق‌سازی هومیوپاتیک کاهش داده می‌شوند. این روش تقریباً به این صورت است: یک فنجان محصول اولیه (در اینجا پیاز) را با ۱۰ فنجان آب مخلوط کنید. این مخلوط را ۱۰۰ بار با قدرت تکان دهید. از این محصول، تنها یک فنجان برداشته و مجدداً آن را با ۱۰ فنجان آب تمیز مخلوط کنید و مجدداً به خوبی تکان دهید. سپس مجدداُ یک فنجان برداشته و مجدداً آن را با ۱۰ فنجان آب مخلوط کنید. این فرآیند تا زمانی ادامه می‌یابد که دیگر هیچ مولکولی از ماده اصلی درون مخلوط دیده نشود. بنابراین داروهای هومیوپاتیک ممکن است از لحاظ فیزیکی حاوی هیچ چیزی نباشند، مگر آب.

کل این فرآیند، قوی‌سازی نامیده می‌شود. تکان‌های شدید نیز جایگزینی نامیده می‌شوند. قوی‌سازی بسیار مهم است، زیرا فرآیند تکراری رقیق‌سازی و جایگزینی، باعث نوعی تغییر انرژتیک می‌شود که اثر درمانی عمیق‌تری به دارو می‌بخشد. رقیق‌سازی مکرر، تمام احتمالات سمیت شیمیایی را از بین برده و استفاده هومیوپاتیک بسیاری از مواد را که ممکن است به عنوان دارو امن نباشند، میسر می‌سازد.

تغییر انرژتیک ایجاد شده در حین قوی‌سازی، سیستم بدن شخص را برای مقابله موثرتر با استرس و بیماری تحریک می‌کند.

تفاوت این نوع داروها با داروهای آلوپاتیک این است که داروهای هومیوپاتیک، درون بدن هیچ گونه فعالیت شیمیایی ندارند، بنابراین متفاوت از مواد مغذی یا داروها عمل می‌کنند. حتی با فرض اینکه بدن ما تنها از گوشت و خون تشکیل شده باشد، همه ما تاکنون پذیرفته‌ایم که نه تنها تحت تأثیر مواد شیمیایی، بلکه تحت تأثیر بسیاری از نیروهای دیگر که هیچ محتوای شیمیایی ندارند، مانند برق، تشعشعات، انرژی گرمایی و غیره قرار می‌گیرد. یک تحقیق معتبر بر روی بازده داروهای هومیوپاتی بر بدن باید این نوع نیروها را، بیشتر از مواد شیمیایی، در نظر داشته باشد.

آیا این داروها مانند پاراستامول، برای همه مشابه هستند؟

خیر؛ زیرا یک داروی هومیوپاتی یک داروی شیمیایی مانند پاراستامول نیست، بلکه بیشتر یک محصول دارای خواص انرژتیک است. اگرچه همه انسان‌ها از اندام‌های مشابهی تشکیل شده‌اند، واکنش‌ها و عادات و شرایط محیطی متفاوتی دارند. به همین دلیل است که نحوه درمان آن‌ها نیز متفاوت است. به هر فرد بیمار، بر اساس سوابق، وضعیت جسمی، و مجموعه‌ای از خصوصیات شخصی، یک برنامه درمانی بخصوص تجویز می‌شود. داروهای هومیوپاتی تنها برای درمان یک نشانه بیماری یا یک بیماری مشخص انتخاب نمی‌شوند.

جهت حصول نتیجه مطلوب، اینگونه داروها باید باید به نحوی انتخاب شوند که سیستم بدن یک فرد، واکنش منحصر بفردی به تنش یا بیماری کنونی فرد نشان می‌دهد. حتی در تشخیص‌های مشابه نیز، افراد مختلف به داروهای متفاوت واکنش نشان می‌دهند.

آیا هومیوپاتی روش متداولی است؟

خیر! هومیوپاتی توسط پزشکان مجاز و سایر تجویزکنندگان تأیید شده دارو در بخش‌های مختلف جهان، از جمله اروپا، آسیا، بریتانیا و ایالات متحده، بکار برده شده است. استفاده از هومیوپاتی، هم بوسیله شاهزاده چارلز و هم مادر ترزا، توصیه شده است.

اما پزشکان مجرب این روش را تأیید نمی‌کنند، زیرا:

– شواهد کافی جهت تأیید این روش وجود ندارند. زمانی که این روش درمان دارای الگویی عمومی نیست، انجام آزمایش‌های بالینی با استفاده از آن کار دشواری است. یک داروی هومیوپاتیک مشخص، بر روی تمام افراد پاسخ نمی‌دهد، حتی اگر بیماری در همه آن‌ها مشترک باشد.

– این نوع داروها تنها علائم را درمان می‌کنند و نه خود بیماری را. (برخی کارشناسان هومیوپاتی همین مطلب را در مورد داروهای متداول نیز عنوان می‌کنند). درمان هومیوپاتی ممکن است از جستجوی داروهای موثر توسط افراد و بهبود دلیل اصلی بیماری جلوگیری کند.

با این حال، سازمان غذا و دارو زهر هومیوپاتیک زنبور را را به عنوان یک داروی هومیوپاتی تأیید نموده است. این دارو را می‌توان تحت عنوان Apex Venenu, Purum یافت. اثربخشی داروها تنها بوسیله آزمایش و گزارشات کارشناسان هومیوپاتی معروف «اثبات» شده است.

آیا می‌توانیم خودمان بیماری خود را تشخیص داده و داروهای هومیوپاتی مصرف نماییم؟

خیر! بیش از ۴۰۰۰ داروی هومیوپاتی وجود دارند که دارای قدرت‌های متفاوت هستند. بهترین روش مصرف داروهای هومیوپاتی، استفاده از آن دسته از داروهایی است که بوسیله یک پزشک هومیوپاتی معتبر و بر اساس علائم فعلی فرد، خصوصیات فردی و وضعیت روحی او انتخاب شده است.

علیرغم اینکه این گونه داروها مشابه دارونماها هستند، با این حال به دلیل اینکه در حال حاضر ابزارهای لازم جهت اندازه‌گیری ارزش انرژتیک و اطلاعاتی آن‌ها در دسترس نداریم، هنوز دقیقاً نمی‌دانیم که این داروها چقدر قوی هستند. در اکثر مواقع، اگر از نحوه کار یک دارو اطلاع نداشته باشیم، بدین معنا نیست که آن دارو بطور کلی موثر نیست. تنها بهتر است که احتیاط‌های لازم را رعایت کنیم.

آیا داروهای هومیوپاتی حاوی زهر زنبور عسل وجود دارند؟

بله؛ زنبور و زهر زنبور از زمان هنمان (قرن ۱۹) به عنوان داروهای هومیوپاتی استفاده شده‌اند.

– در سال ۱۸۵۸، سی.دبلیو.وولف یک پزشک برجسته هومیوپاتی از برلین، در کتاب خود، Apis Mallifica یا سم زنبور عسل را به عنوان یک عامل درمانی معرفی کرد.

– اساس استفاده از Apis در سال ۱۸۸۰ توسط گولون بررسی شد. در داروهای هومیوپاتیکی، کل زنبورها بطور کلی با قدرت‌های مختلف، هم قدرت پایین D و هم قدرت بالاتر C مورد استفاده قرار گرفتند.

– در حدود سال ۱۹۰۰، هم زهر زنبور و هم تنتور ساخته شده از کل بدن این حشره، توسط انجمن هومیوپاتی مرکز ایالت نیویورک، به عنوان دارو معرفی شدند.

Apis Mellifica (زنبور عسل اروپایی)

دارویی است که به عنوان دارویی برای بسیاری از علائم مشابه علائم نیش زنبور استفاده شده است. این علائم عبارتند از:

* التهاب به همراه احساس سوزش

* درد سوزناک

* خارش پوست

* پوست متورم و حساس

* صورت قرمز، بی‌حس و داغ (تب‌دار)

* تاول‌های کندو شکل بر روی پوست

اگرچه این علائم، مربوط به یک فرد بیمار هستند، اما این دارو به یک فرد داده نمی‌شود، مگر این که علائم او طوری باشد که بتواند به این دارو واکنش نشان دهد. بنابراین، علاوه بر این علائم، شخص از لحاظ شخصیت کلی، مزاج، طرز رفتار و وضعیت عاطفی بررسی می‌شود. فردی که می‌تواند تحت درمان Apis Mellifica قرار بگیرد، بصورت زیرا است:

مطابق اظهارات تی. داویدسیون (۲۰۰۵) در دایره‌المعارف طب جایگزین گیل:

«Apis در زمان نیش خوردن فرد و ظهور علائم التهاب‌های سوزش‌دار در تمام بدن و نه فقط بر روی پوست، استفاده می‌شود. یک پزشک هومیوپات می‌تواند از Apis برای گلودرد، تورم گلو، عفونت‌های مجاری ادراری و سایز مشکلات که حس خارش یا سوزش در آن‌ها وجود دارد، استفاده نماید.»

[wpipa id=”3155″]

علائم درمان شده بوسیله Apis:

– نسبتاً سریع ظاهر می‌شوند.

– معمولاً کمی تورم یا اِدِم به همراه حس سوزش وجود دارد.

– احساس تورم در پلک‌ها، در صورتی که فرد به عفونت چشمی مبتلا شده باشد.

– علاوه بر ادم، اغلب کمی ادرار نیز تولید می‌شود، اگرچه ممکن است تمایل قوی به ادرار کردن بوجود بیاید. صرف نظر از این موضوع، بیماری تشنگی یا نیاز به نوشیدن آب کمتری دارد.

– ممکن است جوش‌های درشتی ظاهر شده و سپس ناپدید شوند.

– پوست نسبت به لمس حساس خواهد شد و از سوی دیگر، گرم و خشک شده و سپس عرق نماید.

– احساس حالت تهوع، یا سوزش معده یا تنگی در سراسر قفسه سینه یا شکم ایجاد می‌شود که بیمار احساس می‌کند در صورت سرفه یا خم شدن، پاره خواهند شد.

– ممکن است علائم روانی و عاطفی مشخص مانند ناراحتی، گریه و افسردگی رخ دهند.

– شخص دارای واکنش‌های احساسی شدید مانند حسادت، ترس، خشونت یا عصبانیت خواهد شد.

در طب هومیوپاتیک، این واقعیت که علائم مشخص تحت شرایط مختلف بهتر یا وخیم‌تر می‌شوند، به عنوان نوعی ابزار تشخیصی جهت نشان دادن اثربخشی دارو استفاده می‌شود.

علائمی که از درمان بوسیله Apis سود می‌برند، در حالت‌های زیر وخیم‌تر می‌شوند:

– استفاده از گرما یا نوشیدن مایعات گرم

– لمس یا فشار

– زمانی که فرد درون یک فضای بسته و گرم است

– در زمان سلامتی

– پس از خواب

– در صورت مصرف دیرهنگام در شب

در صورت مصرف آن بصورت سرد یا در معرض هوای آزاد، علائم بهبود می‌یابند.

خصوصیات افراد مصرف کننده Apis

– بی قرار، مضطرب و غیرقابل پیش‌بینی

– دارای واکنش‌های نامناسب گسترده به شرایط عاطفی. این افراد به همراه احتیاج دارند اما از محبت و علاقه امتناع می‌کنند و گاهی اوقات زمانی که بوضوح ناخوش هستند، اصرار دارند که به مراقبت پزشکی نیاز ندارند.

– اغلب در تقلا برای حسادت بی‌دلیل و اشک‌های بی‌علت هستند.

– ممکن است شدیداً از بیماری و مرگ بترسند.

موارد احتیاط

هیچ مورد احتیاطی برای مصرف Apis ذکر نشده است. اگرچه، افراد آلرژیک یا کسانی که حساسیت به نیش زنبور دارند باید در استفاده از آن محتاط باشند. آن‌ها ممکن است به قدرت‌های مشخص Apis هومیوپاتی، به زهر هومیوپاتیک زنبور واکنش متفاوتی نشان دهند.

عوارض جانبی مصرف زهر هومیوپاتیک زنبور

زمانی که بصورت رقیق توصیه شده مصرف شود، هیچ عوارض جانبی ناشی از Apis مشاهده نمی‌شود. هرچند، حتی اگر پس از قوی‌سازی، هیچ ماده فیزیکی باقی نمانده باشد، مقادیر غلیظ زهر زنبور ممکن است باعث بروز واکنش‌های آلرژیک در افراد مستعد شود.

داروها

دو نسبت رقیق‌سازی هومیوپاتی وجود دارند: نسبت شیمیایی (x) به میزان رقیق‌سازی ۱:۱۰ و نسبت صدم (c) با یک نسبت رقیق‌سازی ۱:۱۰۰. به محض این که مخلوط رقیق شد، تکان داده و از صافی عبور داده شد، مجدداً به دفعات رقیق می‌شود تا درجه قوت موردنظر بدست بیاید، سپس مخلوط نهایی به قرص‌ها یا حبه‌های لاکتوز اضافه می‌شود. سپس این قرص‌ها یا حبه‌ها در مکانی تاریک نگهداری می‌شوند.

زهر هومیوپاتیک زنبور بصورت تجاری به شکل قرص با قدرت‌های مختلف قابل دسترسی است. دوز آن به علائم در حال درمان بستگی دارد. تنتور هومیوپاتیک کل زنبور عسل نیز با قدرت‌های مختلف موجود است.

بر اساس گزارش هومیوپاتی اخیر توسط شرانر در سال ۲۰۰۷، داروهای Apis را می‌توان برای بسیاری از نشانه‌های دیگر نیز مورد استفاده قرار داد:

* بیماری‌های التهابی چشم، گوش و اندام‌های تنفسی

* بیماری‌های اندام‌های گوارشی، مثانه و کلیه

* بیماری‌های پوستی، انواع آلرژی، آکنه و انواع آبسه

* سرخک آلمانی و مخملک، دیفتری

* بیماری‌های غده‌ای و تناسلی

* بیماری‌های قلب و سیستم گردش خون

* بیماری‌های روانی

زهر هومیوپاتیک زنبور

اگر به علائم ناشی از بیماری‌هایی نظیر درد گردن و کمر، فیبرومیالژیا، سردردهای مزمن، آرتروز یا سندروم‌های درد عصبی مبتلا هستید، زهر هومیوپاتیک زنبور (HBV) می‌تواند علائم شما را تسکین دهد.

زهر هومیوپاتیک زنبور که توسط سازمان غذا و دارو (FDA) به عنوان یک داروی هومیوپاتیک تأیید شده است، حداقل ۱۸ ماده فعال از جمله انتقال دهنده‌های عصبی است. موادی نظیر ملیتین، آدولاپین و آپامین دارای اثرات ضدالتهابی هستند، در حالی که ترکیب X و هیستامین، به درمان واکنش‌های التهابی کمک می‌کنند.

زهر هومیوپاتیک زنبور به شدت رقیق شده و از مقادیر زهر معادل ۴ درصد نیش عادی یک زنبور عسل استفاده می‌کند. استفاده از زهر هومیوپاتیک زنبور می‌تواند باعث درد خفیف، سرخی، خارش و تورم در محل تزریق شود. این علائم عادی هستند و تنها چند دقیقه بعد رفع می‌شوند. همچنین احتمال واکنش آلرژیک به زهر وجود دارد. افراد دارای آلرژی شدید به زنبور، باید از استفاده از این روش درمانی، خودداری کنند.

نظر شما درمورد زهر هومیوپاتیک زنبور عسل چیست؟ لطفا نظرات خود را در قسمت دیدگا هابا ما در میان بگذارید.

healthywithhoney