آموزش زنبورداری، زنبورعسل
درمان خانگی نیش زنبور عسل در منزل
درمان نیش زنبور عسل راه های زیادی دارد اما ما در این مقاله به 17 روش کاربردی برای درمان نیش زنبور و ورم ناشی از آن می پردازیم. فصل تابستان در پیش است، گل‌ها زیبا و زیباتر شده اند و افراد بیشتری را جذب خود می کنند، و البته زنبورها نیز جذب این گل ها می شوند. وقتی قرار است به گردش یا سفری در طبیعت بروید ضروری است که بدانید چطور باید نیش زنبور یا حشرات دیگر را درمان کنید. به یاد داشته باشید که همیشه محیط را برای پیدا کردن مار، عنکبوت و زنبورها بررسی کنید.
زهر زنبورعسل بوسیله دو غده دستگاه نیش زنبورهای کارگر تولید می شود. تولید آن طی دو هفته اول عمر کارگر بالغ تکامل یافته و هنگامی که زنبور کارگر به دفاع از کندو و چرا مشغول می گردد به حداکثر می رسد. همچنان که زنبور پیرتر شود کم می گردد.
ویدیوی درمان سریع نیش زنبور عسل در خانه
ظرف های حاوی غذا را باز نگذارید، چنین ظرف های بازی، مخصوصاً اگر حاوی غذایی شیرین باشند، مانند آهنربایی برای زنبورها عمل می کنند. غذاها را درون بسته بندی و ظروف شان بسته نگاه دارید. زنبورهای بی عسل حتی از زنبورهای عسل نیز خطرناک ترند، بعد از اولین نیش شان نمی میرند و می توانند بارها شما را نیش بزنند.
زنبورهای عسل چه زمانی و در چه مکان هایی خطرناک اند؟
درمان نیش زنبور عسل بستگی به شدت آن دارد. اکثر مشکلاتی که به مراقبت پزشکی نیاز دارند، از یک واکنش آلرژیک به خارش شروع می شود. بسیاری از درمان های خانگی برای واکنش های آلرژیک به نیش زنبور عسل توسط تحقیقات علمی پشتیبانی نشده، با این حال این درمان های سنتی نسل به نسل منتقل شده اند.
زنبورهای عسل معمولاً جنگجو نیستند و بدون داشتن دلیلی موثق به شما حمله نمی کنند.به همین دلیل است که باید محیط را برای پیدا کردن دو مورد بررسی کنیم:
کندوها: ممکن است در حوالی محلی که ساکن شده اید کندوهایی توسط زنبورداران برای انجام گرده افشانی در محیط یا تولید عسل جایگذاری شده باشد. زنبورهای عسل برای محافظت از غذا و جوان ترها همیشه در مجاورت کندویشان تدافعی عمل می کنند.
گروه یا کلنی: زنبورهای عسل گاهی اوقات می توانند به دلیل جمعیت بیش از اندازه شان گروه هایی را تشکیل دهند. می توانید این گروه ها را در درخت های پوک، حفره های زمین، کاکتوس ها و مکان های سرپوشیده پیدا کنید. همچنین در دالان‌ها، دیوارهای تو خالی یا هر مکان دیگری که ورودی مخصوصی به فضایی خالی دارد و حتی کنتورهای برق می توان آن ها را پیدا کرد.
با این حال به دلیل عدم وجود عسل، تخم یا جمعیت جوان، مجاورت شان آنقدرها خطرناک نیست. این زنبورهای عسل تا زمانی که تحریک نشوند تدافعی نخواهند بود. از انجام دادن کارهای خشنی همچون پرتاب سنگ به سمت شان، ضربه زدن با چوب یا لگد کردن شان خودداری کنید.
خطر نیش زدن زنبور عسل در چه مواقعی بیشتر است؟
1- اگر تعدادی زنبور دیدید که در اطراف تان پرسه می زنند، وحشت زده نشوید. در حال انجام کارشان هستند و اگر کاری با آن ها نداشته باشید با شما کاری ندارند. اما حواس تان جمع باشد اگر می بینید از هر سوراخی در زمین، درخت یا دیوار بیرون می آیند. به صدایشان گوش کنید، چنین چیزی ممکن است نشانه ای از یک کلنی فعال باشد.
2- در حال جابه جایی زباله ای هستید که مدتی سرجایش باقی مانده بود.
3- زنبورهایی می‌بینید که رفتار عجیبی دارند. زنبورها معمولاً قبل از نیش زدن رفتاری تدافعی از خود نشان می دهند که می تواند شامل پرواز بالای سرتان یا حمله به سمت صورت تان باشد. این ها علائمی هستند که نشان می دهد وارد محدوده شان شده اید و قرار نیست از شما استقبال شود.
4- رنگ ها بسیار مهم اند. لباس های با رنگ روشن و ترجیحاً سفید بپوشید. رنگ های تیره و خشن نشان دهنده دشمن هستند و زنبورها به آن ها حمله می کنند. لباس های سیاه یا دیگر رنگ های تیره را نپوشید، موی سیاه تان را با کلاه بپوشانید. موهایتان را ببندید تا در آن گیر نکنند. لباس هایی نپوشید که با شوینده های یو وی شسته شده اند.
5- بوها نیز بسیار مهم اند. چه بوی خوب یا بدی باشد. اگر بویی قوی باشد زنبورها را اذیت می کند. بوی پیاز، سیر، الکل، عرق، عطر، کرم بعد از اصلاح با عطری از خانواده مرکبات یا گل ها، هیچ کدام شان مورد استقبال قرار نمی گیرند. حتی بوی علف تازه بریده شده نیز از نظر زنبورها بوی بدی است.
6- اگر زنبوری در موهایتان گیر کرد، به خاطر اضطرابی که دچارش شده است در نهایت نیش تان می زند. تنها شانس تان برای جلوگیری از چنین اتفاقی این است که با فشار دادن زنبور به سرتان آن را له کنید. سعی کنید به سرعت و قبل از اینکه نیش زده شوید چنین کاری کنید. در هر صورت نیش می خورید اما با چنین کاری شانس خود را امتحان می کنید. اگر له اش نکنید این زنبور حتماً به شما حمله می کند.
اگر در محاصره قرار گرفتید چکار کنید؟
فرار کنید. اگر در شرایطی قرار گرفتید که زنبورها محاصره تان کرده‌اند و دورتان می چرخند با تمام سرعتی که می توانید فرار کنید. و منظور از فرار کردن این است که با تمام سرعتی که می توانید بدوید. کیف، غذا، گل هایی که جمع کرده‌اید یا هر چیز دیگری را فراموش کنید و فقط بدوید. در ماشین یا ساختمانی در همان حوالی مخفی شوید. وقتی می دوید سعی کنید دهان و بینی تان را با دست بپوشانید. زنبورها سعی می کنند سر و صورت تان را پیش از هر چیزی نیش بزنند.
هیچ وقت ساکن نمانید و خود را به مردن نزنید. زنبورها با چنین روشی فریب نمی خورند. فقط بدوید. زنبورهای عسل می توانند با سرعت 24 کیلومتر بر ساعت پرواز کنند و بیش از 46 متر دنبال تان بیایند در حالی که زنبورهای قاتل آفریقایی می توانند 137 متر دنبال تان بیایند. شخصی سالم می تواند از دست این زنبورها فرار کند پس هنوز شانس دارید.
درمان نیش زنبور عسل در منزل
نیش را بردارید. با فشار دادن جای نیش بین انگشت ها و شست تان یا با موچین چنین کاری نکنید. فقط باعث بدتر شدنش می شوید. از ناخن گیر استفاده کنید تا نیش را از پوست تان بیرون بکشید. به یاد داشته باشید که نیش خارهایی دارد که آن را درون پوست قربانی نگاه می دارد.
زنبور بعد از نیش زدن تلاش می کند خودش را نجات دهد اما موفق نمی شود و این تلاش باعث می شود قسمت پایینی شکم زنبور پاره شود و نیش و قسمتی از کیسه زهر در پوست بماند. این نیش تا ثانیه هایی بعد از جدا شدن از زنبور نیز عمل انعکاسی خود را انجام می دهد و زهر را به محل نیش خوردگی تزریق می کند. اگر این نیش را فشار دهید زهر بیشتری را وارد پوست تان می کنید. دیگر حشرات نیش زننده همچون زنبورهای بی عسل، یلوجکت، زنبورهای سرخ هیچ نیشی بر جای نمی گذارند.
از آنجا دور شوید. زنبور بعد از نیش زدن فرومون هایی ترشح می کند تا دیگر زنبورها را در جریان خطر موجود در محیط بگذارد. زنبورهای دیگری نیز خواهند آمد. از آنجا دور شوید. فراموش نکنید لباس هایی را که در زمان نیش خوردن پوشیده بودید بشویید چون ممکن است فرومون برای مدتی طولانی در لباس شما بماند و هنگام نزدیک شدن زنبورها به آن ها هشدار دهد.
1- سرد کنید. اگر بتوانید این کار را به درستی انجام دهید می توانید با منقبض کردن رگ های ناحیه نیش خوردگی زهر نیش زنبور را ایزوله کنید. اگر نه فقط در سریع ترین زمانی که می توانید محل نیش خوردگی را سرد کنید.
می توانید از تکه یخی که در پارچه ای پیچیده شده است استفاده کنید (یخ مستقیماً روی پوست تان نباشد)، از میوه ای یخ زده استفاده کنید یا به سادگی از حوله ای سرد و خیس، اسپری سرمایشی، الکل یا آب اسیدی که از یک بخش سرکه و دو بخش آب تهیه شده است استفاده کنید. به محل نیش خوردگی به مدت 10 دقیقه سرما و 10 دقیقه استراحت بدهید. ورم نیش را کاهش می دهد.
روش های دیگری برای بهبود درد و ورم وجود دارند:
2- چند قطره عسل
3- لوسیون کالامین
4- ترکیبی از جوش شیرین و آب (3:1)
5- خمیر دندان
6- پماد یا کرم مخصوص نیش زنبور
7- کرم هیدروکورتیزون 0.5 یا 1 درصد یا هر کرم استروئیدی دیگری.
8- آنتی هیستامینی که دارای دیفن هیدرامین باشد یا کلرفنیرامین
9- چند آسپرین بردارید، له شان کنید، قطره ای آب اضافه کنید تا خمیری به دست بیاید و به آرامی روی ناحیه بمالید. چنین کاری باعث کوچک شدن بافت سلول پوستی می شود و در حالی که زهر تلاش می کند از دیواره های سلولی عبور کند، این خمیر فرآیند آزاد کردن زهری که بدن را به تولید پروستاگلاندین تحریک کرده کند می کند، پروستاگلاندین باعث ایجاد حس درد می شود.
10- پیازی تازه بریده شده را به مدت 20 دقیقه روی محل بگذارید.
11- برگ موز، جعفری یا ریحان را روی محل بمالید.
12- گل های له شده کلندولا را روی محل بمالید.
13- قطعات پاپایه خام، پیاز خام، سیر یا گوجه را روی محل بگذارید.
14- ترکیبی از زردچوبه و روغن زیتون را روی محل بگذارید.
15- ژل آلوئه‌ورا و عسل را روی محل بگذارید.
16- روغن های فراری همچون اسطوخودوس و روغن کرچک را روی محل بگذارید.
17- چند قطره شربت سیب یا سرکه روی محل بگذارید.
علائم تان را بررسی کنید!
علائم تان را بررسی کنید. در حالت عادی باید فقط ورم، قرمزی و خارش در محل نیش خوردگی داشته باشید. این علائم باید در مدت یک روز خوب شوند و فقط ممکن است ورم تا سه روز باقی بماند. اگر بعد از یک روز ورم، درد و نوار قرمز زیر پوست هنوز باقی مانده اند باید پیش پزشک بروید. قسمت هایی از بدن هستند که نسبت به نیش زنبور حساس ترند.
ناحیه اطراف چشم ها و شقیقه ها بسیار خطرناک اند و باید دنبال کمک پزشکی باشید. چشم ها را باید تا زمان آرام شدن درد با آب سرد بشوید.
دهان یا زبان نقاط حساسی هستند چون ورم در این نواحی می تواند باعث خفگی شود. تا زمان رسیدن به پزشک باید یخی را در دهان تان نگاه دارید، نوشیدنی سرد یا بستنی بخورید تا از پخش شدن ورم جلوگیری کنید.
در این شرایط به پزشک مراجعه کنید:
اگر در نواحی نزدیک به چشم یا شقیقه ها، درون بینی، دهان یا گلو نیش خورده اید.
اگر نوار قرمز، ورم و درد بعد از یک روز افزایش پیدا کند.
اگر بیش از 10 نیش خورده اید. اگر کودک تان بیش از 50 نیش خورده است یا فردی بالغ بیش از 100 الی 150 نیش خورده است ممکن است واکنش خطرناکی نسبت به زهر وارد شده به بدن داشته باشد. در این موارد بستری شدن در بیمارستان نیاز است. شرایط کشنده به بیش از 1400 نیش نیاز دارد پس نگران نباشید. (این آمار درباره زنبورهای رایج است. این اعداد درباره گونه های دیگر زنبور متفاوت اند.)
در مواقع حساسیت چکار کنیم؟
اول از همه باید بدانید فقط درصد بسیار پایینی از جمعیت انسان ها نسبت به نیش زنبور حساس اند. این افراد باید همیشه جعبه اضطراری حاوی اپی نفرین قابل تزریق را همراه خود داشته باشند.
وقتی برای اولین بار نیش می خورید نمی دانید حساسیت دارید یا خیر. به همین دلیل است که باید همیشه حواس مان به این علائم باشد، این علائم نشان دهنده حساسیت به نیش و شوک بدن نسبت به زهر هستند.
- ورم سریع اطراف چشم، لب ها، زبان یا گلو.
- سختی در نفس کشیدن.
- خس خس کردن هنگام نفس کشیدن یا سختی در تنفس.
- خارش، گرفتگی یا بی حسی شدید.
- سرگیجه.
- کهیر یا جوشی قرمز.
- دل پیچه.
- بیهوشی.
اگر می دانید که نسبت به نیش زنبور حساسیت دارید باید همیشه جعبه اضطراری را همراه تان داشته باشید و دوستان و آشنایان تان دستورالعمل های لازم را خوانده باشند. اگر بعد از نیش خوردن نمی توانید خودتان کارهای لازم را انجام دهید از کسی کمک بخواهید.
تزریق خودکار اپی نفرین را با فشار دادن آن به ران فرد انجام دهید و برای چند ثانیه نگاه دارید. برای تسریع در جذب محل مورد نظر را به مدت 10 ثانیه ماساژ دهید.
اگر شخص مورد نظر می تواند بدون مشکل قرص بخورد قرص آنتی هیستامین به او بدهید.
شخص مورد نظر را رو به بالا بخوابانید و پاهایش را در ارتفاعی بالاتر از سرش قرار دهید.
لباس های تنگ را شل کنید و او را با پتو بپوشانید. برای نوشیدن چیزی به او ندهید.
اگر خون یا استفراغ در دهان شخص است او را به پهلو برگردانید تا خفه نشود.
اگر هیچ نشانه حیاتی مشهود نیست (تنفس، سرفه یا حرکت) سی پی آر را شروع کنید.
واکنش های آلرژیک می توانند شدید یا ملایم باشند.
واکنش های شدید باید در اتاق اورژانس درمان شوند و ممکن است شامل تزریق اپی نفرین، آنتی هیستامین ها و داروهای کورتیزوئیدی از طریق آی وی شوند.
واکنش های ملایم می توانند در خانه درمان شوند که شامل آنتی هیستامین دهانی، داروهای کورتیزوئیدی و دیگر داروهایی می شوند که به کاهش علائم و واکنش های آلرژیک کمک می کنند. در بیشتر مواقع بعد از دو تا سه روز درمان علائم واکنش های آلرژیک از بین می روند.
درمان حساسیت به نیش زنبور چگونه است؟
به چنین چیزی ایمن درمانی آلرژی یا حساسیت زدایی نسبت به زهر می گویند و درصد موفقیت بالایی دارد. ایمن درمانی می تواند حدود 80 درصد افرادی که به نیش زنبور عسل حساسیت دارند و 95 درصد افرادی که به نیش زنبور بی عسل حساسیت دارند را درمان کند.
در این روش از مجموعه ای از تزریق های حساسیتی استفاده می شود، مقادیر اندکی از ماده ای که باعث حساسیت می شود زیر پوست تزریق می شود. در هر تزریق مقدار این ماده حساسیت زا کمی افزایش پیدا می کند و بدن به مقادیر بیشتر و بیشتری از زهر عادت می کند. به این ترتیب شخص دیگر در مواجه با زهر واکنش نخواهد داشت.
برای مثال در یکی از پروتکل ها برای سه الی شش ماه یک تا دو تزریق در هفته انجام می شود. بعد از آن به مدت سه الی پنج سال هر دو الی چهار هفته تزریقی برای نگهداری انجام می شود. بسته به کشور مورد نظرتان پروتکل های دیگری نیز وجود دارند.
اگر روش های دیگری درباره پیشگیری از نیش خوردن و درمان نیش خوردگی زنبور می دانید یا داستانی دارید که دوست دارید با ما به اشتراک بگذارید نظرتان را بنویسید. به کمک یکدیگر می توانیم بدشانسی نیش‌خوردن توسط زنبورها را تسکین دهیم.
سلام
اصولاً ماده مخدر کار سازه در جای نیش زدگی
من حساسیت شدید دارم و زنبور دار هستم در اکثر مواقع نیش خوردن از شربت سیتریزین استفاده میکنم تورم درد وحساسیت از بین میرود.
سلام من امروز زنبور روی پامو نیش زد خارش و قرمزی نداره فقط دررررد میکنه و موقع راه رفتن میلنگم چیکار کنم